Mια προυσταγή μιγά μια προυσταγή μιγά
μια προυσταγή μιγάλη προυστάζ’ ου βασιλιάς
να κατιβ’ η γιαρμάδα κι ου καπουδάν πασάς.

Να κατιβ’ η γιαρμάδα κι ου καπουδάν πασάς.
Mι του Θιού του λόγου κι μι του βασιλιά
η γιαρμάδα ν ικατέβη στα δώδικα νησιά.
Bγαίνουν στουν Κάβου Nτόρου καράβια φουβιρά.
Σαν τα ’δινι ου Λάμπρους βαριά ’ναστέναξε
κι όλα τα παλληκάρια στην πρύμη τα ’μασε.
Για ’λάτε βαρβαρέσοι, για ’λάτε βρε σκυλιά
να δεις πώς πολεμούνε, του Λάμπρου τα σπαθιά.