Μετράει ο χρόνος, αλλάζει η μέρα
Πεθαίνω, χρειάζομαι αέρα
Ζητάω εξηγήσεις απ’ τον εαυτό μου
Όμως το λάθος που γίνεται δεν είναι μόνο δικό μου

Όρια, όρια παντού κι αν κοιτάξω
Όρια, όρια που θέλω να αλλάξω
Προσπάθεια αποφυγής, σε πλαίσια οργής
Κάτι ακαθόριστο συμβαίνει, μα δεν μπορείς να πεις

Δεμένα τα χέρια, φιμωμένο το στόμα
Δε μιλάς δε κινείσαι είσαι ένα ζωντανό πτώμα
Πάρ’ το χαμπάρι δε σου κάνουν τη χάρη,
Ρίχνουν δολώματα για να πιάσουν το ψάρι
Ψάξε τη λύση σ’ ότι σου `χουν αφήσει,
Ένα κάτι μας μένει, που ακόμα, δεν το `χουν θερίσει

Τα πάντα είναι ίδια, κι όμως υπάρχει ένα κάτι
Αλλάζουνε όλα αν τα δεις με άλλο μάτι
Αφήνω τα λόγια και τις ανόητες λέξεις
Βαρέθηκα, στο μυαλό μου τις σκέψεις

Γυρίζω στους δρόμους, κοιτάω και γελάω
Δε με νοιάζει που είμαι, δε με νοιάζει που πάω
Προσπάθεια αποφυγής, σε πλαίσια οργής
Κάτι ακαθόριστο συμβαίνει, μα δεν μπορείς να πεις

Δεμένα τα χέρια, φιμωμένο το στόμα
Δε μιλάς δεν κινείσαι είσαι ένα ζωντανό πτώμα
Πάρ’ το χαμπάρι δε σου κάνουν τη χάρη,
Ρίχνουν δολώματα για να πιάσουν το ψάρι
Ψάξε τη λύση σ’ ότι σου `χουν αφήσει,
Ένα κάτι μας μένει, που ακόμα, δεν το `χουν θερίσει