Μέσα απ’ το τζάμι κοιτάζω,
σε βλέπω μα δε σε φωνάζω,
δεν είσαι εδώ, σωπαίνω εδώ.
Τώρα που φεύγεις θυμάμαι,
κρυώνω και μόνος φοβάμαι,
δεν είσαι εδώ.

Θα ’θελα απόψε να σε δω
πόσο μου έλειψε αυτό
να `μαι κομμάτι απ’ τη ζωή σου.
Να σ’ αγγίζω, να σε φιλήσω
όνειρο θα `ναι.

Ακούω συχνά τη φωνή σου
και νιώθω πως είμαι μαζί σου,
δε το μπορώ, θα τρελαθώ...
Βλέπω παντού πραγματά σου,
διαβάζω τα μήνυματά σου,
δεν είσαι εδώ.

Θα ’θελα απόψε να σε δω
πόσο μου έλειψε αυτό
να `μαι κομμάτι απ’ τη ζωή σου.
Να σ’ αγγίζω, να σε φιλήσω
όνειρο θα `ναι.

Να σ’ αγγίζω, να σε φιλήσω
όνειρο θα `ναι,
όνειρο θα `ναι...