Τρέχει το φως
μέσα απ` το ανοιχτό σου το παράθυρο
σαν ποταμός
κύμα που διπλώνει στ` όνειρο τ` άπειρο.

Σ` ακολουθώ
ξεχνιέμαι και πετώ
ως το χαμένο κέντρο
σε κήπο μυστικό
και πίσω δε γυρνώ ξανά.

Πέφτει το φως
πάνω απ` του καιρού μου τα χαλάσματα
τ` ασημένιο φως
λόγος για ν` αρχίσουνε τα θαύματα.

Μέλισσα
σ` ακολουθώ.

Πλένει το φως
τη σκουριά τοτ δρόμου που σκάλωσα
και σ` ακολουθώ
ως εκεί που απλώνεται η θάλασσα.