Ένα κέρμα με δυο όψεις
ήταν η αγάπη σου
Όταν πάνω το πετούσα
έπεφτε για πάρτη σου

Στα δεσμά του έρωτά σου
μόνος θυσιάστηκα
ψεύτικη η αγκαλιά σου
κρίμα που σ’ αγάπησα

Ματωμένα χείλη
και θλιμμένα μάτια
κρύσταλλα έχουν γίνει
χίλια σ’ αγαπώ

Ματωμένα χείλη
κι όνειρα κομμάτια
σκόρπισε η ψυχή μου
πώς να γιατρευτώ

Ένα δάκρυ μες στα μάτια
μοναξιά ζωγράφισε
και του χωρισμού ο πόνος
τώρα με γονάτισε

Την ψυχή και το κορμί μου
όλα σου τα χάρισα
δυστυχώς εγώ για μένα
τίποτα δεν κράτησα