Τώρα το ξέρω, θα φύγεις
την πόρτα θα κλείσεις σιγά
Τώρα λυγίζω, στα χείλη σ’ αγγίζω
στερνή φορά

Τρέχω, που σ’ έχω, δε σ’ έχω,
τι έχω, αντέχω ξανά
Και πριν σ’ αφήσω
τα μάτια θα κλείσω δειλά

Κλείνεις τα μάτια
και μέσα τους κρύβεις κομμάτια
απ’ ότι αγαπώ
σαν σε ρωτήσουν να πεις
πως τις νύχτες ανθίζουν
τα κρίνα στους φόβους που ζω

Τώρα υπάρχεις, στα ίχνη
που η μοίρα σου αφήνει αχνά
Τώρα γυρίζεις, το μέλλον αγγίζεις
τα βράδια κρυφά

Μένω, δε μένω, προλαβαίνω,
σε περιμένω ξανά
Και πριν ραγίσω,
τον πόνο θα σβήσω γλυκά