Επτάμιση. Βουβό κινητό
κι εγώ χωρίς, δικό σου αριθμό.
Δεν μπορώ, ούτε στους φίλους να το πω,
δεν πρόλαβα να σε δω,
χθες βράδυ, κι όμως μ’ έχεις κερδίσει!

Το ‘χω μυστικό, δεν τ’ ομολογώ,
σε κανένα.
Το ‘χω μυστικό, ότι σε ζητώ,
παθιασμένα.
Το ‘χω μυστικό. Το κορμί διψάει,
για εσένα.
Το ‘χω μυστικό κι η καρδιά χτυπάει,
μαγεμένα.

Εννιάμιση. Στους δρόμους γυρνώ.
Περνάω από το μπαρ το γνωστό,
μα κι αυτό, είναι νωρίς κι είναι κλειστό,
απόψε αν δε σε δω,
η σκέψη σου, θα μ’ έχει διαλύσει!