Φεύγουνε όλα και που πάνε απορώ
Από τα χέρια μου γλιστράνε σαν νερό
πολλές απώλειες πληγές
Πριν βγάλεις το όπλο σου για ρίξε μια ματιά
Εγώ κι εσύ είμαστε στην ίδια τη μεριά
Για δες, αλλού ειν’ οι απειλές

Δεν είμαι πόλεμος
Δεν είμαι έρωτας
Αντί να με ρωτάς
να μ’ αγαπήσεις
Είμαι ένα αίνιγμα
με συναισθήματα
Κι όσα προβλήματα
τόσες και λύσεις

Ότι και να είμαι
έλα εδώ και μείνε
και μη με συγκρίνεις
νιώσε πριν με κρίνεις
Ίσως να σου μοιάζει τρελό
που ότι λέω το εννοώ
μα αλήθεια είναι
ό, τι κι αν είμαι

Απ’ τις φωνές πιο δυνατή ειν’ η λογική
μα δε σημαίνει ότι είναι κι η σωστή
Γι’ αυτό κι εγώ την αγνοώ
Πατρίδα μου είναι ένας τόπος στην καρδιά
Δικά του τα έθιμα, δική του η μοναξιά
εκεί το χώμα είμαι εγώ