Μια νύχτα που μεγάλωσα
Στιχάκι μου σε μπάλωσα
Σ’ έφτιαξα, σε φόρεσα
Γιατί είσαι ότι μπόρεσα
Να κλέψω απ’ την αγάπη

Και μου 'διναν τα κύματα
Πολλά χειροκροτήματα
Μέχρι που ξημέρωσε
Και η καρδιά ημέρωσε
Σε τούτο το παγκάκι

Αν δε σε βρουν χαράματα πώς θες ν’ ακούς τ’ αηδόνια
Η αγάπη πέντε γράμματα μα τα μαθαίνεις χρόνια

Αν δε σε βρουν χαράματα πώς θες ν’ ακούς τ’ αηδόνια
Η αγάπη πέντε γράμματα μα τα διαβάζεις χρόνια

Εκεί που μοιραστήκαμε
Φιλιά και σκεπαστήκαμε
Και όσα μας ενώσαμε
Πάλευαν, δε θυμώσανε
Οι πιο δικοί μας χρόνοι

Εκεί με παν τα βήματα
Γιατί χρωστούσα ποιήματα
Σ’ ότι με ταξίδεψε
Και τ’ άπιαστο παγίδεψε
Σε μια νιφάδα χιόνι