Λίμνες τα μάτια σου βαθιές
που οι πόθοι μου αρμένισαν
και μού `πνιξαν τα ελπίδες μου
κι οπίσω δε γύρισαν.

Ποτέ δε θέλω να τα ιδώ
τα μάτια σου κλαμένα
γιατί `ναι η παρηγοριά
και η χαρά μου εμένα.