Δεν κλαίω αυτούς που χάθηκαν
κλαίω αυτούς που ζούνε
Κλαίω τα σαπιοκάραβα
λιμάνι που ζητούνε

Αυτούς που κάθε δειλινό
ρούχο τους είν’ ο πόνος
Κλαίω τον κόσμο τον πικρό
που `ναι πολύς και μόνος

Δεν κλαίω αυτούς που φύγανε
κλαίω αυτούς που μένουν
αυτούς που δε δακρύζουνε
και ζωντανοί πεθαίνουν