Κομμάτια σπασμένα
ζηλεύουν εσένα
που ατάραχος βλέπεις
στο πάτωμα εμένα

Και γίνεσαι ξένος
γίνεσαι εχθρός μου
εσύ ζωή μου,
εσύ ο άνθρωπός μου

Κομμάτια σπασμένα
η ζωή μου έγινε για σένα
Κομμάτια σπασμένα
η ζωή μου έγινε για σένα

Κομμάτια σπασμένα
ανήκουν σε σένα
μ’ αφήνεις και φεύγεις
εδώ είναι το τέρμα

Και γίνεσαι απάτη
γίνεσαι φόνος
εσύ η αγάπη,
εσύ κι ο πόνος