Μαυροντυμένοι απόψε φίλοι, ωχροί
ελάτε στο δικό μου περιβόλι.
με έναν παλμό το βράδυ το βαρύ
για να το ζήσουμε όλοι.

Από τα σπίτια που είναι σαν βουβά
κι ας μίλησαν τη γλώσσα του θανάτου
με φρίκη το φεγγάρι αποτραβά
τα ασημοδάχτυλά του.

Είναι το βράδυ απόψε θλιβερό
και εμείς θα το γλεντήσουμε το βράδυ
όσοι έχουμε το μάτι μας υγρό
και μέσα μας τον Άδη.