Ο κάμπος επρασίνισε απ’ τα πολλά λουλούδια
και συ δεν βγαίνεις να σε δω, γειτόνισσα καινούρια.

Τον ταμπουρά μου τσάκισα κυρά μου στην αυλή σου
κι ούτε φιλί δε μου 'δωσες, ούτε και η αδερφή σου

Εμείς φιλί δε δίνουμε γιατί μας μαρτυρούνε
κι ο ταμπουράς σαν έσπασε, τα τέλια θα το πούνε

Δώσ’ το μου κόρη το φιλί, δώσ’ το και μη λυπάσαι
στον άλλο κόσμο θα το βρεις, κρεβάτι να κοιμάσαι

Δε θα το πάρεις το φιλί όσο κι αν προσπαθήσεις
φοβάμαι μην το καυχηθείς και μην το μαρτυρήσεις

Δεν είμαι κλώνος να κοπώ, γυαλί για να ραγίσω
δεν είμαι και παλιάνθρωπος για να σε μαρτυρήσω.