Άγγελοι με τύμπανα βαριά
πώς λυπάται μέσα μου η καρδιά

Φύλα με, στοιχειό της ερημιάς
τέτοιες νύχτες σφάζουν μονομιάς

Σαν ποτήρι ράγισε η ζωή
πες μου πώς να μεθύσω μ’ άλλη αναπνοή

Σαν ποτήρι ράγισε ο καιρός
πες μου πώς να κρατήσω μέσα μου το φως

Νύχτωνε κι ανάψαμε φωτιές
βγες φεγγάρι, μέτρα ξενιτιές