Άλλη μια βραδιά που δεν μπορώ να κοιμηθώ,
να αντισταθώ φωτογραφίες σου κοιτάω...
Από τότε που με άφησες εδώ,
τον εαυτό μου έχω μόνο για παρέα να μιλάω...
Όμως πρέπει κάτι να σου πω,
που ίσως κιόλας να χαρείς γι’ αυτό...

Νύχτες αμέτρητες για σένα έχω κλάψει.
Νύχτες με μόνη συντροφιά μου το ποτό.
Μα όσο κι αν λέει το μυαλό πως σε έχει χάσει,
μία ζωή η καρδιά θα λέει "σ’ αγαπώ"...

Έρχονται βραδιές όπως κι αυτή που ένα παράπονο.
Τα μάτια μου αναγκάζουν να δακρύζουν...
Οι αναμνήσεις κάνουνε γιορτή και την ψυχή μου σαν χαρτί
για άλλη μια φορά θα σκίσουν...
Όμως πρέπει κάτι να σου πω,
που ίσως κιόλας να χαρείς γι’ αυτό...