Ούτε από περιέργεια δεν ρωτάς για μένα,
ούτε από περιέργεια δεν ρωτάς αν ζω
κι όμως, κι όμως εγώ σε καρτερώ.

Ζήσαμε μαζί ολόκληρη ζωή
κι έλεγες είμαι εγώ δώρο απ’ το Θεό,
κι όμως ούτε από περιέργεια δεν ρωτάς αν ζω.

Ούτε από περιέργεια δεν ρωτάς τι κάνω,
να πεις "εκείνο το μηδέν" τώρα πως περνά,
έστω, έστω, έστω και τυπικά.

Ζήσαμε μαζί ολόκληρη ζωή
κι έλεγες είμαι εγώ δώρο απ’ το Θεό,
κι όμως ούτε από περιέργεια δεν ρωτάς αν ζω.