M’ ένα ποτήρι θάλασσα στο στόμα, αλμυρό
ξεκίνησα να σε ονειρευτώ.
Μ’ έσπρωξε η νύχτα στο βυθό, να ψάχνω να σε βρω,
να σ’ αναστήσω και ν’ αναστηθώ.
Μ’ έσπρωξε η νυχτα στο βυθο, να ψάχνω να σε βρω,
να σ αναστήσω και ν αναστηθώ.

Γίναν’ τα κύματα στεριά, τα φύκια γιασεμιά
και τ’ όνομά σου φώναξα, μ’ απάντηση καμιά.

Έστρωσε η θάλασσα χαλί για ν αποκοιμηθώ,
για μια στιγμή να σε ονειρευτώ.
Μα το φεγγάρι έσβησε κι εχάθη στο νερό,
κι έμεινα εγώ για να σε καρτερώ.

Γίναν’ τα κύματα στεριά, τα φύκια γιασεμιά
και τ’ όνομά σου φώναξα, μ’ απάντηση καμιά.