Δεν είμαι χώμα να με πατάς,
άνθρωπος είμαι, μην το ξεχνάς,
άνθρωπος είμαι, δε με λυπάσαι,
θα με σκοτώσεις, να το θυμάσαι.

Ένα ποτήρι κι ένα τσιγάρο,
με συντροφιά μου τη σκέψη σου,
είν’ η ζωή που κάνω,
πίνω, καπνίζω και υποφέρω,
πόσο θ’ αντέξω κι εγώ δεν ξέρω,
να σε δω κι ας πεθάνω.

Δεν είμαι χώμα να με πατάς,
σαν αποτσίγαρο να με πετάς,
σημάδι δείξε πως θα γυρίσεις,
κοντά σ’ εμένα θέλω να ζήσεις.

Ένα ποτήρι κι ένα τσιγάρο,
με συντροφιά μου τη σκέψη σου,
είν’ η ζωή που κάνω,
πίνω, καπνίζω και υποφέρω,
πόσο θ’ αντέξω κι εγώ δεν ξέρω,
να σε δω κι ας πεθάνω.