Γιώργο σε πιάσαν οι καημοί
μα έχει φτάσει η στιγμή
που στον καθρέφτη σου θα δεις
πάλι εσένα

Θα δεις πως ήρθανε φορές
που είχες του κόσμου τις χαρές
μα μόνος ήσουνα και όλα ήταν ξένα

Με μαγνήτη στο ψυγείο
σημειώματα θα αφήσω
μα εγώ θα τα διαβάσω
γιατί μόνος θα γυρίσω

Χειροπέδες θα φορέσω
μήπως έτσι και αντέξω
μήπως έτσι δε σου κάνω
πια κακό

Χειροπέδες θα φορέσω
μήπως έτσι και αντέξω
μήπως έτσι δε μου κάνω
πια κακό

Γιώργο προσπάθησες πολύ
μα είναι δύσκολοι οι καιροί
μέσα στο ψέμα εσύ ζητάς
μόνο αλήθεια

Κι αν υποφέρω κι αν πονάς
και σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς
είσαι δυο άνθρωποι
με μια καρδιά στα στήθια

Με μαγνήτη στο ψυγείο
σημειώματα θα αφήσω
μα εγώ θα τα διαβάσω
γιατί μόνος θα γυρίσω

Χειροπέδες θα φορέσω
μήπως έτσι και αντέξω
μήπως έτσι δε σου κάνω
πια κακό

Χειροπέδες θα φορέσω
μήπως έτσι και αντέξω
μήπως έτσι δε μου κάνω
πια κακό

Στέλνω γράμματα στον εαυτό μου
για να έχω στη ζωή κάποιον δικό μου

Χειροπέδες θα φορέσω
μήπως έτσι και αντέξω
μήπως έτσι δε σου κάνω
πια κακό

Χειροπέδες θα φορέσω
μήπως έτσι και αντέξω
μήπως έτσι δε μου κάνω
πια κακό