Δε θα μου πεις εσύ ποιο είναι το σωστό κι ας κάνω λάθη
Και τις συνέπειες εγώ θα υποστώ, έτσι έχω μάθει
Εμένα ακόμα δε γεννήθηκε αυτός που θα με κρίνει
Κριτής για μένα είναι μόνο ο θεός κι όχι όλοι εκείνοι

Μα να σου πω και κάτι στο φινάλε
Κι αυτό καλά μες το μυαλό σου βάλε

Εγώ είμαι τα λάθη μου, εγώ και τα σωστά μου
Κι αν αγαπώ τα πάθη μου είναι δικαίωμα μου
Εγώ είμαι τα λάθη μου, εγώ είμαι οι πληγές μου
Κι εσύ αγάπη μιας βραδιάς απ’ τις περαστικές μου

Όλοι θρασύδειλοι και κι οι τάχα δικαστές , τι να μου πούνε
Μόνο τους πάντες και τα πάντα ξέρουν να κατηγορούνε
Μα εγώ ποτέ από μικρός δεν άκουσα κανένα
Γι’ αυτό κατάφερα και πέταξα μετά φτερά κομμένα

Μα να σου πω και κάτι στο φινάλε
Κι αυτό καλά μες το μυαλό σου βάλε

Εγώ είμαι τα λάθη μου, εγώ και τα σωστά μου
Κι αν αγαπώ τα πάθη μου είναι δικαίωμα μου
Εγώ είμαι τα λάθη μου, εγώ είμαι οι πληγές μου
Κι εσύ αγάπη μιας βραδιάς απ’ τις περαστικές μου