Για μια γυναίκα πόνεσα,
για μια γυναίκα δάκρυσα,
για μια γυναίκα, σπίτι αφήνω,
γυρίζω, χάνομαι και σβήνω.

Κι εσείς που με κοιτάζετε,
τι έχω, μη ρωτάτε,
γιατί η καρδιά λυπάται,
διπλά με σφάζετε.

Τα μάτια της που αγάπησα,
τα μάτια της που ζήλεψα,
δεν είναι τώρα πια δικά μου,
στα χέρια μου, στην αγκαλιά μου.

Κι εσείς που με κοιτάζετε,
τι έχω, μη ρωτάτε,
γιατί η καρδιά λυπάται,
διπλά με σφάζετε.

Την έχασα και χάθηκε
και η χαρά μαράθηκε,
και η καρδιά έχει ραγίσει,
το ξέρω, πια δε θα γυρίσει.

Κι εσείς που με κοιτάζετε,
τι έχω, μη ρωτάτε,
γιατί η καρδιά λυπάται,
διπλά με σφάζετε.