Όποιος θαρρεί, πουλάκι μου, όποιος θαρρεί πως σταματά
Όποιος θαρρεί πως σταματά του έρωτα το αίμα
μοιάζει μ’ αυτόν που έχτιζε καταμεσής στο ρέμα.

Θα τόνε βρει, καημένε μου, θα τόνε βρει ο ποταμός
Θα τόνε βρει ο ποταμός την ώρα που κοιμάται
και στ’ ανοιχτά της θάλασσας στεριά δε θα θυμάται.

Η αγάπη σου, πουλάκι μου, η αγάπη σου δε μ’ έφτασε
Η αγάπη σου δε μ’ έφτασε κι όλο το δρόμο χάνει
Και η δική μου φόρεσε αγκάθινο στεφάνι.

Η σκέψη σου, πουλάκι μου, η σκέψη σου είναι προσευχή
Η σκέψη σου είναι προσευχή και η καρδιά στασίδι
Άι Γιώργη πες το μυστικό, πώς σκότωσες το φίδι;