Αχ περιστέρι μου μη φεύγεις βιαστικό
κι από το χέρι μου έλα να πιεις νερό

Απόψε δε θα κοιμηθώ
θα μείνω πάλι να σκεφτώ
πώς πονώ, πως πονώ, πως πονώ.
Το γέλιο το ζωγραφιστό
το βήμα το ξεχωριστό
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Μ’ ένα μαχαίρι άνοιξέ μου την καρδιά,
κανείς δεν ξέρει τι περνώ κάθε βραδιά

Κάθε βραδιά, κάθε πρωί
μου λιγοστεύει η ζωή,
πώς πονώ, πώς πονώ, πώς πονώ,
το γέλιο σου σαν θυμηθώ,
το βήμα το ξεχωριστό,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Απόψε δε θα κοιμηθώ
θα μείνω πάλι να σκεφτώ
πώς πονώ, πως πονώ, πως πονώ.
Το γέλιο το ζωγραφιστό
το βήμα το ξεχωριστό
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.