Διώχνει μακριά το στεναγμό
το βλέμμα το δικό σου
και ελπίδα δίνει στην καρδιά
κάθε χαμόγελο σου.

Ζαμάνια το `χα να σε δω
καιρούς να σ'ανταμώσω
κι αγρίεψες μου σα πούλι
και πως να σε μερώσω;