Εγώ δεν έχω στον ήλιο μοίρα,
ούτε κανένα να με πονά,
κι αν γύρω μου, είναι κοσμοπλημμύρα,
είμαι πιο έρημος κι απ’ τα βουνά,
εγώ δεν έχω στον ήλιο μοίρα,
ούτε ελπίζω, αχ, και πουθενά.

Έχω ανάγκη από αγάπη,
έχω ανάγκη από στοργή,
μα εσύ, κακούργα, μ’ έχεις προδώσει
κι η μάνα μου είναι στη μαύρη γη,
εγώ δεν έχω στον ήλιο μοίρα,
παντού κατάρα, αχ, παντού οργή.

Το θλιβερό μου αυτό τραγούδι
σ’ όλο τον κόσμο ας ακουστεί,
να το ακούνε οι πονεμένοι
μαζί μ’ εμένα να κλαιν κι αυτοί,
εγώ δεν έχω στον ήλιο μοίρα,
γιατί, Θεέ μου, αχ, πες μου γιατί.