Εκεί που σμίγει η θάλασσα
με του ουρανού τα νέφη,
εκεί βγαίνει το δειλινό
ένα άστρο και μου γνέφει.

Σε κάθε ηλιοβασίλεμα
το λάθος μου θυμίζεις.
Που μέσα από τα χέρια μου
σ’ άφησα να μου φύγεις.

Εκεί που λέω σε ξέχασα
κι’ η θύμησή σου πάει,
τ’ άστρο βγαίνει το δειλινό
και τύψεις μου γεννάει.