Δεν είναι το μυαλό μου που είναι θολωμένο,
δεν είναι το τηλέφωνο που το `χω πια σπασμένο,
αν είμαι λυπημένος και κλαίω όλη μέρα,
είναι γιατί μου πέταξες στα πόδια μου την βέρα.

Η αιτία, η αιτία, η αιτία είσαι εσύ κι άλλη καμία,
εσύ μου φταις, μ’ εσένα τα `χω
και είσ’ υπεύθυνη για ό,τι και να πάθω.

Δεν είναι το μπουκάλι αν πίνω και μεθώ,
δεν είναι το αμάξι που τρέχει σαν τρελό,
αν είμαι μεθυσμένος και τέρμα έχω το γκάζι,
το πρόβλημα δικό μου, εσένα τι σε νοιάζει.

Η αιτία, η αιτία, η αιτία είσαι εσύ κι άλλη καμία,
εσύ μου φταις, μ’ εσένα τα `χω
και είσ’ υπεύθυνη για ό,τι και να πάθω.