Πόσες βραδιές είχα κλειστεί στον εαυτό μου.
Πόσες φορές έκανα υπομονή, μωρό μου.
Εσύ με πίεζες, με καταπίεζες
κι εγώ έκανα σκόνη τον εγωισμό μου.

Σ’ αφήνω και φεύγω,
τώρα φτάνει ως εδώ!
Μαζί σου η κάθε ώρα βάσανο αργό.
Σ’ αφήνω και φεύγω, τώρα φεύγω μακριά.
Ο δικός σου ο δρόμος δίχως σιγουριά,
δε βγάζει πουθενά.

Σ’ αφήνω και φεύγω,
τώρα φτάνει ως εδώ!
Ξανά πίσω να γυρίσω δεν το συζητώ.
Διαλέγω ευαισθησίες και καλή καρδιά.
Η αγάπη θέλει λόγια τρυφερά,
δεν είσαι γι’ αυτά.

Πίσω υπ’ το προσωπείο έκρυβες καλά
όσα είχες στο μυαλό σου χίλια μυστικά.
Κι εγώ περίμενα, πόσο περίμενα
ώσπου ήρθε η ώρα και έβαλα φωτιά.