Στη Σαλονίκη αν βρεθώ σε νοσταλγώ ακόμη
και στην Αθήνα αν κατεβώ αχ θα με φαν οι δρόμοι
μέσα στο σπίτι αν κλειστώ αχ θα μελαγχολήσω
όμως φοβάμαι και να βγω μήπως σε συναντήσω

Ή το κακό τρέχει ξοπίσω μου
ή εγώ μονάχος μου τ’ ακολουθώ
και μια χαρά δε μου χαρίζεται
στα δυο χωρίζεται η γη που πατώ

Ψάχνω να φύγω ν’ ανοιχτώ μέσα σε μάτια ξένα
όμως βαθιά τους σαν κοιτώ βλέπω και πάλι εσένα

Ή το κακό τρέχει ξοπίσω μου
ή εγώ μονάχος μου τ’ ακολουθώ
και μια χαρά δε μου χαρίζεται
στα δυο χωρίζεται η γη που πατώ