Ξέρω ένα νησί που `χει καράβι στην ακτή
και πάντα περιμένει εκεί τη μηχανή ν'ανάψει.
Ταξίδι με καιρό για τη μεγάλη επιστροφή
πίσω σε μέρη που ως εχθές τα είχαμε ξεγράψει

Ξέρω ένα νησί χωρίς να υπάρχει κάπου ζει
σε θάλασσες κρυφές που δεν τους δώσανε ονόματα.
Σ’ αυτό τον τόπο η γη ακόμα αντέχει τη βροχή
και παίρνουν σώμα και ψυχή του κόσμου τα αόρατα.

Ξέρω ένα νησί που αν και έζησε πολύ
το άρωμα του η νύχτα ακόμα το ζητάει
σαν υδατογραφία πάνω σε παλιό χαρτί
που `χει στα χρόνια αντισταθεί το χρώμα της κρατάει

Ξέρω ένα νησί όπου κανείς δεν κατοικεί
δεν το βρίσκεις σε βιβλία ούτε και στο χάρτη
μα μου το θύμισες εσύ κι αυτή εδώ η ακτή
παιχνίδι θα `ναι του μυαλού, απλή οφθαλμαπάτη