(...Ενώ πλησιάζουν την Λίμνη της Γαλήνης... οι συριγμοί συνεχίζουν ν’ ακούγονται πολύ απαλοί... μαζί με τις φωνές από τις Σεληνιακές Υπάρξεις...)

...Πάνω απ’ την Λίμνη της Γαλήνης ταξιδεύουμε...
...Εδώ...
...πνεύματα ζουν...
...μες στην απόλυτη ηρεμία...

(Φωνές... με χροιά γαλήνης... μες απ’ την Λίμνη ακούγονται...)

“...Στ’ αρχαία χρόνια...
την Αρμονία δίδασκα...
Με την λάμψη της Ήρεμης Φωτιάς...
Εγώ... ο Ζαρατούστρα...”

“...Εγώ... ο Βούδδας...
Στην Λίμνη της Γαλήνης μέσα ζω...
Αφού πολέμησα και νίκησα... όλα τ’ ανθρώπινα...
Επιθυμίες και πάθη...”

“Ο Αρχιμήδης... εγώ...
‘...Μη μου τους κύκλους τάραττε!...’
είπα ενώ κύκλους χάραζα...
πριν με καρφώσει το σπαθί... ενός Ρωμαίου στρατιώτη...
Ύστερα...
ξύπνησα εδώ!...
Στην Λίμνη της Γαλήνης...”

“...Εγώ... ο Ασσόκα...
Αυτοκράτορας...
Τον Βουδδισμό διέδωσα...
χαράζοντας τις σκέψεις μου πάνω σε βράχους...
‘...Να ζουν οι άνθρωποι μες στην Γαλήνη...'
Όπως αιώνια εγώ... μέσα στην Λίμνη αυτήν... ζω...”

“...Μες απ’ την ήρεμη αντίσταση...
την δύναμη των όπλων λύγισα...
Έτσι... αθόρυβα... βρέθηκα εδώ!...
Μαχάτμα Γκάντι... τ’ όνομά μου...”

(Άλλες ανθρώπινες φωνές μες απ’ την Λίμνη ακούγονται...)

“...Εμείς...”

“Οι Γαλήνιες Οντότητες...”

“...Απέραντη ευτυχία νιώθουμε...”

“...Στην Λίμνη της Γαλήνης...”