(Νέοι συριγμοί ακούγονται... με ερεβώδεις ήχους και φωνές... από τις Σεληνιακές Υπάρξεις... ενώ πλησιάζουν το Βουνό του Πεπρωμένου...)

...Μπροστά μας...
...το Βουνό του Πεπρωμένου...
...πλησιάζουμε...
...Η ύπαρξή του...
...μες απ’ το Πεπρωμένο Όλων έχει Γεννηθεί...

(Ακούγονται... τέσσερις έντονοι χτύποι... δυο φορές...)

“...Του Πεπρωμένου... τους Ήχους... ακούω στο Βουνό...
Ήχους... στον άλλο κόσμο που ακούν... σαν Συμφωνία Μουσικής...
Μπετόβεν... τ’ όνομά μου...”

(Άλλες φωνές ακούγονται... από γκρίζες... σκιώδεις... ανθρώπινες υπάρξεις...)

“...Η μοίρα μου ήταν... για έναν έρωτα να χαθώ...”

“...Εγώ... για ένα πάθος...”

“...Για μια ψευδαίσθηση... εγώ...”

“...Εγώ... για μια Ιδέα... Που αποδείχτηκε αυταπάτη...”

(Όλες μαζί... οι φωνές ακούγονται...)

“...Σκιές... εμείς...
γυρνάμε...
γύρω απ’ αυτό το Σκοτεινό Βουνό...”

“...Χωρίς καμιά μας... να ξεφύγει...”

“...Το Πεπρωμένο Φυγείν Αδύνατον...”

(...αντηχεί με κραδασμούς... σ’ όλη την περιοχή... το αρχαίο Ρητό... μέσα από το Βουνό του Πεπρωμένου...)