Μια Βολιώτισσα τσαχπίνα μια φορά
μ’ έμπλεξε μες’ την Αθήνα στα γερά.

Μου `κανε την χωριατάρα μια χαρά,
μα αυτή ήταν αλανιάρα στα γερά.

Μου `λεγε πως ήταν δούλα σε κυρά
και ξηγιότανε στη ζούλα μια χαρά.

Στα στενά του Μακρυγιάννη μια χαρά,
κάθε βράδυ μ’ ένα αλάνι στα γερά.