Δεν υπάρχει τρόπος μαγικός,
βήμα- βήμα έρχεσαι στο φως,
πίστη και αισιόδοξη ματιά,
αναπνέεις με τ’ αληθινά.

Πριν 10 χρόνια σε είχα δει σε μια γραμμή λεωφορίου,
είσουν χώμα και τα μάτια σου δεν κοίταζαν ψηλά.
Μου `χες πει πως δε θ’ αντέξεις, θα την πάθεις απ’ την πρέζα,
ότι θα σε βρούνε τέζα στα στενά.

Όμως στέκεσαι ακόμα μια δεκαετία
και δουλεύεις και τα έκοψες κι αυτά.
Κάτι απλά σε προστατεύει πριν το σκάλωμα σε σύρει
και αναπνέεις πάλι με τ’ αληθινά.