Δύο παρά τέταρτο με καληνυχτίζεις,
Το δικό μου βάσανο άνθρωπος δεν το'χει.
Τη μισή τη νύχτα σου σ’ άλληνα χαρίζεις.
Όχι, όχι, όχι......

Το καράβι δυο κομμάτια
στο γιαλό βυθίζεται.
Κλείστε ορφανά μου μάτια
μην ξανα δακρύζετε.

Καίγονται τα χείλη μου όταν σε φιλάω,
όμως μεσ’ τα μάτια μου κλαίει το πρωτοβρόχι.
Και ξυπνώ απ’ τον ύπνο μου και παραμιλάω.
Όχι, όχι, όχι.......