Πέφτει μια ήσυχη βροχή
Στην πόλη απ´ άκρη σ’ άκρη
Σταγόνες πέφτουνε στη γη
Σα συγνεφένιο δάκρυ

Αυτή η ώρα με γυρνά
Στου παιχνιδιού τ´ αλώνια
Στης μάνας μου την αγκαλιά
Και στου πατέρα τη μιλιά
Στα πρώτα μου τα χρόνια

Φυσάει αγέρας στην ψυχή
Και το μυαλό πετάει
Πάει εκεί που η ζωή
Σαν όνειρο κυλάει