Στη μια καρδιά που πίστεψα
θα γράψω ένα τραγούδι
γιατί είναι νύχτα και χωρίς κρασί
το βάσανο δεν βγαίνει.
Γιατί είναι νύχτα και χωρίς φιλί
κάθε ψυχή σωπαίνει.

Θα φύγω,
τη ζωή μονάχη
θα την σεργιανίσω,
θα τη μοιραστώ.
Αντίο, να αγαπάς καλέ μου
μια φορά μονάχα
για να `ναι αληθινή.

Η μάνα που σε γέννησε
δεν σου `μαθε, ψυχή μου,
πως έχεις μόνο μια μικρή καρδιά
για μια αγάπη μόνο.
Κι αν τη μοιράζεις
σε πολλές καρδιές
καμιά δε θα σ’ ανήκει.

Αντιο,
φεύγω με τον πόνο,
που δεν έχεις νιώσει
πόσο σ’ αγαπώ.
Αντίο, μάθε το, καλέ μου,
μια φορά πως φτάνει
για να `ναι αληθινή.