Τόσα χρόνια και δεν είχα δει
πως το σπίτι μου έβλεπε στη θάλασσα.
Την αγάπη σου την είχα φοβηθεί,
όλα τα `χα κι όμως όλα τα `χασα.

Τώρα ψάχνω στα χαμένα
και γυρνώ στο πουθενά,
ήσουν ουρανός και γη μου,
θάλασσά μου και στεριά.
Τώρα ψάχνω στα χαμένα
και γυρνώ στο πουθενά
κι όλα μέσα στη ζωή μου
είναι φθινοπωρινά.
Η αλήθεια τώρα με πονά,
όλα τα `χα κι όμως όλα τα `χασα.

Τόσα χρόνια και δεν είχα πει,
μείνε λίγο ακόμα, σε χρειάζομαι.
Νόμιζα για περηφάνια τη σιωπή,
ξέχασα να ζω και να μοιράζομαι.

Τώρα ψάχνω στα χαμένα......