Στάζουν τα κεραμίδια σου
μαύρα σγουρά τα φρύδια σου,
στάζουν κι αντισταλάζουνε
μες στην καρδιά με σφάζουνε.

Στάζει και η καρδούλα μου,
για `σε γειτονοπούλα μου,
γειτονοπούλα μου να ζεις,
ό,τι ρωτήσω, να μου ειπείς .

Ποιo δέντρο κάνει τον ανθό,
ποια μάνα τον καλόν(ε) γιό;
Μηλίτσα κάνει τον ανθό
κι η μάνα σου τον καλόν(ε) γιό.

Στάζουν τα κεραμίδια σου,
μαύρα, σγουρά, τα φρύδια σου,
στάζουν κι αντισταλάζουν(ε),
μεσ’ στην καρδιά με σφάζουν(ε).

- Ωχ ! Γεια Σου, Καρακώστα Μου ... !!!
- Ώπα ... !!!