Κύριε, σε αναζήτησα παντού
στις δόξες της γης και τ’ ουρανού,
στο μεγαλείο των μητροπόλεων,
στων εποχών τα σταυροδρόμια
κι εσύ περνούσες ταπεινά κι αθόρυβα
στο πιο ακαθόριστο τη νύχτα ρεμβασμό μου.

Κύριε, αμάρτησα ενώπιόν σου,
ονειρεύτηκα πολύ.
Έτσι που ξέχασα να ζήσω...