Μου ήρθες με τα γιασεμιά,
μου `φυγες με τα χιόνια,
σβήνοντας μονοκοντυλιά
τα πιο ωραία χρόνια.

Τα εύκολα, τα δύσκολα,
τα πριν, τα τελευταία,
μαζί τα ζήσαμε, μαζί,
μα έπεσ’ η αυλαία.

Μονάχη, τώρα, τριγυρνώ
μακριά απ’ την αγκαλιά σου,
τον πόνο μου τον τραγουδώ,
σεγόντο τα φιλιά σου.

Τα εύκολα, τα δύσκολα,
τα πριν, τα τελευταία,
μαζί τα ζήσαμε, μαζί,
μα έπεσ’ η αυλαία.