Τ’ αστρα, με βρήκαν μόνο πάλι τ’ άστρα,
'μπρός στα δικά σου σκαλοπάτια,
μ’ ένα παράπονο πικρό, να τραγουδώ, να τραγουδώ,
τ’ άστρα, θυμίσου μια βραδιά με τ’ άστρα,
τι δάκρυ έτρεχε στα μάτια σαν ορκιζόμαστε κι οι δυο,
να μ’ αγαπάς, να σ’ αγαπώ.

Εγώ, ποτέ μου δε θα ξεχάσω
τον όρκο που `χω κάνει
και δε θ’ αφήσω, μέσ’ στην καρδιά μου
να μπει αγάπη άλλη.

Τ’ αστρα, με βρήκαν μόνο πάλι τ’ άστρα,
'μπρός στα δικά σου σκαλοπάτια,
μ’ ένα παράπονο πικρό, να τραγουδώ, να τραγουδώ.

Εγώ, ποτέ μου δε θα ξεχάσω
τον όρκο που `χω κάνει
και δε θ’ αφήσω, μέσ’ στην καρδιά μου,
να μπει αγάπη άλλη.

Τ’ αστρα, με βρήκαν μόνο πάλι τ’ άστρα,
'μπρός στα δικά σου σκαλοπάτια,
μ’ ένα παράπονο πικρό, να τραγουδώ,
να τραγουδώ, να τραγουδώ.