Μέσ’ στη ζωή μου, βάσανα,
είδα, και τίποτ’ άλλο,
μα το δικό σου βάσανο
το λέω με παράπονο,
το λέω με παράπονο,
είναι το πιο μεγάλο.

Ένα τέτοιο βάσανο μου `λειπε εμένα,
να μου κάνει, πιο πολύ, μαύρη τη ζωή,
να `χω πίκρα στην καρδιά όλη την ημέρα
και τον εφιάλτη σου μέχρι το πρωί.

Είπα ν’ αλλάξω τακτική
κι άλλη ζωή να κάνω,
μα όμως τόσο σ’ αγαπώ
που δεν περνά ούτε λεπτό,
που δεν περνά ούτε λεπτό,
στο νου να μη σε βάλω.

Ένα τέτοιο βάσανο μου `λειπε εμένα,
να μου κάνει, πιο πολύ, μαύρη τη ζωή,
να `χω πίκρα στην καρδιά όλη την ημέρα
και τον εφιάλτη σου μέχρι το πρωί.