Μαραμένα μες στο βάζο τα λουλούδια
λυπημένα σ’ ένα κάδρο αγγελούδια.
Δίπλα η βρύση με ρυθμό στάζει φριχτό
τρίζει η πόρτα κι είν’ το σπίτι ανοιχτό.

Μια γυναίκα φεύγει, μια σωστή κυρία
τα βήματά της σβήνουν μια θλιβερή ιστορία.
Κάνει κρύο κι η βροχή πάγωσε στη στέγη
μια γυναίκα φεύγει, μια γυναίκα φεύγει.

Στο τραπέζι ένα γράμμα πεταμένο
το ρολόι στις οχτώ σταματημένο.
Φεύγει ο χρόνος και το χτες είναι νεκρό
κλείνει η μοίρα το ρομάντζο το πικρό.