Αφού αγαπιόμαστε γιατί να κρυβόμαστε,
δεν είν’ η αγάπη μας ντροπή, το ξέρεις και το ξέρω,
γιατί να βασανίζεσαι, γιατί να υποφέρω.

Άνοιξε την καρδούλα σου,
μέσα στις φλόγες ρίξε με,
κι αφού, τα χείλη σου ποθώ,
με τα φιλιά σου πνίξε με.

Αφού αγαπιόμαστε πολύ
γιατί να ζούμε σαν τρελοί,
έλα μαζί μου και μη φοβηθείς,
αν μ’ αγαπάς μην μ’ αρνηθείς.

Αφού αγαπιόμαστε γιατί τυραννιόμαστε,
στα χέρια πάρε με σφιχτά, γλυκά να σε φιλήσω,
σαν ψάρι, στην αγκάλη σου, ποθώ να σπαρταρίσω.

Βάλ’ το καλά στην σκέψη σου,
πως σε λατρεύω νιώσε με,
κι αφού πολύ σε λαχταρώ,
μές’ στην καρδιά σου κλείσε με.

Αφού αγαπιόμαστε πολύ
γιατί να ζούμε σαν τρελοί,
έλα μαζί μου και μη φοβηθείς,
αν μ’ αγαπάς μην μ’ αρνηθείς.