Δυο τρεις παλιές φωτογραφίες
και του σπιτιού μου το κλειδί
Κι αν μου τα φέρεις τώρα πίσω
σε τι βοηθάει δηλαδή

Έτσι κι αλλιώς όταν τα αγγίζω
εσένα φέρνω στο μυαλό
Κάθε φορά που τα αντικρίζω
μου κάνουν πιο πολύ κακό

Εσένα θέλω κι όχι όλα αυτά
τα ασήμαντα τα πράγματα που μου ‘στειλες
μην τύχει και μου λείψουν

Εσένα θέλω να ξανάρθεις
και πώς γίνονται τα θαύματα
και πάλι τα φιλιά σου να μου δείξουν

Εσένα θέλω κι όχι όλα αυτά
τα ασήμαντα αντικείμενα
που αξία πια δεν έχουνε για μένα

Εσένα θέλω να γυρίσεις
να σου πω πως σε περίμενα,
εσένα θέλω εγώ, μονάχα εσένα

Ένα CD και δυο βιβλία
κι ο αναπτήρας μου ο καλός
Για τη δική μας ιστορία
γίνανε απολογισμός

Έτσι κι αλλιώς το άρωμά σου
έχουνε πάρει τώρα πια
Και όσο βρίσκομαι μακριά σου
τόσο θυμάμαι τα παλιά