Θα μεγαλώνω αργά και θα λέω ο εργάτης γεννήθηκε εργάτης
κι ο αφέντης, αφέντης γεννήθηκε.
Θα μεγαλώνω τυφλά και θα λέω είμαι απλά ένας ακόμα πελάτης.
Ένας πελάτης που ποτέ και τίποτα δεν αρνήθηκε.

Και θα `μαι απ’ ώρα νεκρός, όταν οι επόμενοι θα με βρούνε
κι ούτε όνειρα είχε, θα πουν,
ένας πελάτης ήτανε μόνο.
Έτσι θα πούνε.

Και θα πουν, “Αυτός μεγάλωσε και ζάρωσε
και τα χέρια του και τα πόδια του μάζεψαν”.
Έτσι θα πούνε.

Θα μεγαλώσω ξανά και θα λέω σίγουρα ο κόσμος μπορεί να αλλάξει
δε θα πέσω κι εγώ στην τρύπα των άλλων
θα μεγαλώσω ηχηρά, με τα χέρια ενωμένα, η βροχή να σταλάξει.
Δε θα πέσω κι εγώ στην τρύπα των άλλων.