Είμαι γύφτισσα, τσιγγάνα,
ξακουστή μέσ’ στο ντουνιά
που διαβάζω όλων τη μοίρα
και γνωρίζω και τα μυστικά.

Με τα μάγια ξεμυαλίζω, αμάν, αμάν,
νέους, γέρους και παιδιά
κι όποιος στο σεβντά μου πέσει,
τον μαγεύω στα γερά,
κι όποιος στο σεβντά μου πέσει,
τον μαγεύω στα γερά.

Κάθε νύχτα στο φεγγάρι
ομιλώ και το ρωτώ
και του καθενός τη μοίρα
ξέρω και το μυστικό.

Γιατί μόνο στο φεγγάρι, αμάν, αμάν,
βρίσκω πολλά μυστικά,
της αγάπης το βοτάνι
κι όλα τ’ άλλα μαγικά.