Σ’ ένα φαράγγι αμάλαγο π ’ άθρωπος δε σιμώνει
μόν’ ο αϊτός από ψηλά θωρεί και καμαρώνει.

Ευρέθηκα σε μια κορφή κι είναι γκρεμός και δέτης
φταίει η φωνή σου πέρδικα κι ο δροσερός σου μπέτης .